چشم بندی

در نوجوانی ام کتابی خونده بودم که خیلی ها به دیگران کمک می کنند تا وجدان درد نگیرند! و پاداش خدمت موثری هم نمی گیرندمثلا کسی درحال غرق شدن است و شخصی دیگر می شتابد تا نجاتش دهد.نویسنده می گوید: با توجه به روش اندیشیدن ناجی، برای تسکین وجدان دردش پاداش نجات دهنده یک شبه است و چیزی عایدش نمی شودحداکثر درحد مژدگانی!شاید نجات داد تا شب را راحت بخوابد و در دادگاه خاموش وجدان تبرئه شود و آسوده بماند! این سخن ذهنم را  مشغول کرد با اینکه اسم کتاب از یادم رفت. اما ساختار سخن سرایی و عنصر کلیدی سخنانش در ذهنم مانده است.بزرگ شدم متوجه این حرفش شدم که ؛ گاه کمک می کنیم تا ترحم کنیم!یابرای رهایی از کشمکش وجدان کاری برای خود کرده باشیم!یا مژدگانی درخوری بگیریم!اماپاداش دیگری هم هست که پاداش دهنده شما را متوجه درستی کارتان می کند!می گویند کاری نکنیدتا کسی که به شما محبتی کرده پشیمان بشود. و راه کمک به دیگران را نبندید.نمک دان نشکنید!چون‌کن فیکون می شوید!!!اما آسیب زدن به ناجی واقعا راه کمک را مسدود می کند.ظهر روزی در اوج گرماسرراه زنی را سوار ماشینم کردم اینقدر موذی بود که ازکرده ام پشیمان شده و دیگرهیچ راه مانده ای را سوار نکردم...پاداش یک راحتی هست از جانب خدا!پاداش بجا و به هنگام آفرینشکر" کمک های غیبی" استخدا قرض شما رابه درستی و بهتر ونیکوتر ادا می کند. قرض همان کمک و همکاری و کار خوب است و منظور از قرض همکاری و کمک در بحران است. و قرض دادن فقط کمک مالی و پول و وسیله نیست!بلکه بسیاری از خدمات در قالب واژه قرض قرار می گیرند.قرض الحسنه وام نیکویی است که بانی و بنیانگذار آن آفریدگار گیتی است.در این صورت شما باخدا همکاری می کنیدپس در گردش کار حضرت آفریننده برای روز مبادایت, ...ادامه مطلب