چشم بندی

ادبیات و مفاخر ادب وهنر در تعالی رفتار و ساختار آموزه های زندگی ساز تاثیر بسزایی دارد.اهرم حرکت و جرقه های بیداری و حرکت و روشمندی در چگونگی وسبک زیستن از آموزه های فرهنگی نظیر داستانها و شعر وادب وهنر بر می خیزد چیزی که امروز در جامعه ایرانی با توجه به مقتضیات زمان توجه کمتری به آن شده است وخلا و فراغ و فراق محتوای مهارت زیستن برای رسیدن به آرامش و برای آسان تر رسیدن به آرامش مواجه هستیم.درمقابل انتقاداتی که به فرهنگ و مفاخر غربی وارد کرده اند به گمانم  بسیاری از آثار علمی وادبی و فرهنگی نویسندگان و اندیشمندان غربی خیلی بیشتر از آثار فارسی رسا تر و زیباتر در ذهن و زندگی مردم نمایان شده استچنانچه اگر شوکت وشکوه آثار مفاخر ما نظیر ؛مثنوی مولاناو گلستان وبوستان سعدی و شاهنامه  فردوسی و کلیله و دمنه نصرالله منشی نبودند گمانم ادعای ایرانیان درباره فخر ادب پارسی منسوخ و بیهوده می شد.شما وقتی آثار تاثیر گذار بر دنیا را در رمانهای غربی را از ویکتور هوگو، توماس هاردی ،جک لندن. چارلز دیکنز.آنتوان دوسنت اگزو پری و لئوتولستوی و... می خوانید در تار و پود آن داستانها،آموزه های غنی توجه و احترام به کرامت انسان،عشق و مودت و نوع دوستی و تعهد وصداقت وامانت داری و مسئولیت پذیری وخیر خواهی و مشارکت های اجتماعی و احترام زندگی و توجه به خدا و کرامت خویش را می بینید.و در آثار دیگران و معاصرینی همچون جی پی واسوانی،برایان تریسی ، آر اف دلدر فیلد و گلنن دویل ملتن و ...هم  مهارت زیستن و آرامش خواهی ولذت را در می یابید.گستره ای از حرکت همه جانبه و تشویق جامعه برای بهتر زیستن در جامعه غربی رخ داده است.و همین گستره بر رخداد رنسانس و انقلاب صنعتی غرب صحه گذاشته است. و بسیاری از اختراع, ...ادامه مطلب

ادب ارادت انسانها برای فرار از تنهایی به چیزهایی پناه می‌برند که با آن بتوانند غربت خود را پنهان و استتار کنند. گریزگاههایی که زخمهای عمیقشان را مرهم و التیام بخشد. داشتن دلخوشی، وابستگی به معشوق، حرفه و هنر، دوستان متفاوت، دلبستگی به جمع آوری , ...ادامه مطلب

ادب عاشقی       پروردگارا مقیمان وزوارحرم عشق راازگزندمفتیان عقل وخدعه راویان نقل مصون بدار!  عیب مااین است که ازدوست داشتن بخاطرهزینه اش نگرانیم... وعشق رابرای ترس ازرسوائی هایش ملامت می کنیم. تاذکاوتمان رابه رخ عقل بکشانیم . دریغا! به خود جفاکرده وتا آخرعمرخودرابه امیدواهی کوتاه آمدن وبی قراری معشوق،مغشوش ودلخوش می کنیم وشاید هیچگاه رخ دررخ،یکدیگررانبینیم وآرزوی دیدن معشوق را بگورببریم. وااسفا! که دراین جفاکاری به خود ومعشوق ودر آرزوی  همان رخداد معجزه وار، ردپای عشق را نعل به نعل می تازیم. وخودرادروادی گمشدگان وبی بصیرتان تلف می کنیم ,ادب عاشقی ...ادامه مطلب