خوشبختی

خوشبختی

خوشبختی حس خوبی است که در پی آرامش می آید. خوشبختی در بین آدم ها نسبت به هم فرق می کند.

ممکن است دو قلوهای همسان ساکن  در یک خانه و در یک شرائط تربیتی و.. .از خوشبختیدو تعریف مجزا داشته باشند. یکی خوشبختی را درمسافرت می بیند. یکی درمحبت ومهرورزی داشتن  ودیگری جلب احترام دیگران برای خود. یکی درپول وسرمایه و املاک .دیگری در شهرت و مقام. یکی در ازدواج موفق . دیگری در فرزندان سالم . یکی در سلامتی.... همه اینها به دنبال آرامش به راههای متفاوتی که درونشان به آن نیاز پیدا کرده می دوند.

دریغا که رفاه و آرامششان را می فروشند تا  تبدیل به وسیله ی راه جستجوی خوشبختی کنند. درحالی که خوشبختی را بفروش می رسانند تا وسیله بخرند. ودر قهر واستهلاک وسیله تلف می شوند.

دلیل این انحراف از بزرگراه خوشبختی در کالبد ماست.

کالبد ما  تعلق خاطر عجیبی به آنچه که لمس می کند دارد.

کالبدی که فقط  شنیدنی ها و دیدنی ها وچشیدنی و بوئیدنی ها ولمس کردنی هارا لذت خود می داند راه خوشبختی را گم می کند.و بی سرو سامان  برده ی خواسته های خود ودیگران  می شود.

 برای رهایی از پیله ی کالبد باید پندارها را دگرگون کرد . بال  پرواز خوشبختی در روش اندیشیدن ما نهفته است.

 برای درک خوش بختی باید آموزش دید که چگونه ببینیم. چگونه بیاندیشیم وچگونه رفتار کنیم.

پذیرش خوشبختی ویا صید کردن آن نیاز به درست اندیشیدن دارد.

در هردین ومسلکی که باشیم فرقی نمی کند .از هرطبقه و نژاد و جنسی که باشیم فرقی نمی کند

مهم این است که خودمان باشیم. وبه واقعیت وهویت خود ایمان بیاوریم و باورهایمان را بارور کنیم. و به جذابیت های درونمان  بال وپرواز بدهیم. وبرای  یافتن حس خوب و آرامش ، دل از هرآنچه که ما را می آشوبد پاک کنیم.

‫‪ما سرنوشتمان چیزی جز تکامل وخوشبختی نیست

حمیدرضا ابراهیم زاده

18 اسفند1397

تمامی حقوق مربوط به این اثر در انحصار مولف محفوظ می باشد