قدیس های زندگی ما

قدیس های زندگی ما
زمین هرگز از حجت خداوند خالی نمی شود.   امام علی . نهج البلاغه حکمت 147

بسیاری از انسان های وارسته وپارسا در هر عصر و دین و طبقه ای توانسته اند بر جامعه ی خود تاثیر بسزایی داشته باشند و  موجی از احساسات نیک  را برانگیزانند و با آن بسوی نشاط و تعالی جامعه حرکت کنند. که در دانش عرفان به آنها حجت های خدا و یا اوتاد می گویند

در زندگی نامه بسیاری از بزرگان و تاثیر گذاران اخلاق زندگی  دیده ایم که آنها  روش زندگی خود را بر مبنای مردم دوستی و حمایت از همنوعان ایجاد صلح و آرامش وسازش وترویج رفتار درست تنظیم کرده اند.
کسانی که باعث رونق هنجارهای نیک اجتماعی بوده ودر هر شرایطی از ناهنجاری ها ابا می ورزند..‌
روشی که سیاستمداران وجویندگان نام و مقام از آن دوری می کنند ویا به صلاح منافع خود نمی بینند بلکه با تظاهر و ریاکاری خود را به این منش منتسب می دارند!
صفاتی که اوتاد وحجت های خدا بر زمین نسبت به اشاعه و ترویج آن می کوشند برای هیچ کس غریب و بعید نیست.

پایبندی به پیمان ها

وفاداری
گذشت
فروتنی

شکیبایی
صداقت
امانتداری
محبت
سخاوت
شجاعت
غیرت وحمیت
بخشش وکرامت
مروت
پاکدامنی و عفت
پارسایی و حیا

مداراگری  
تلاش
انصاف
نظم و انضباط
فروتنی
رازداری
چشم پوشی ازگناه و طمع
خطاپوشی
نوع دوستی
رافت و مناعت طبع
همدلی و تعاون

تعهد و تقید

مسئولیت پذیری
پاکیزگی
خوشرویی و....

همه رفتارها وهنجارهایی که انسان متعادل برای زندگی به آن نیاز دارد.

در وجود اوتاد و بزرگواران بعنوان مهارت رفتار زیستی موج می زند و به شخصیت آنها وزندگیشان رونق می بخشد.
بی گمان برای ترویج آن تلاش ها وپارسایی و شکیبایی زیادی لازم است تا در برابر ناملایمات از تداوم  این رفتارها رویگردان و خسته نشوند!.
تاریخ زندگی پیشوایان و بزرگان مملو از  داستانهایی است که آنها با رفتارشان در جامعه رقم زدند و محیط و جامعه خود را مورد تاثیر قرار دادند.
امروزه نیز زمین خالی از بزرگانی چون:مرشد احمد چلویی. شیخ محمود رضا امانی. شیخ رجبعلی خیاط. سید مهدی قوام. پوریای ولی. حاج رحیم ارباب. جهانگیرخان قشقایی. آقا موسی صدر و... نشده است.
بلکه بسیارند کسانی که بین مردم زیسته اند  و رخ در نقاب کشیده اند و میوه وجودشان همچنان پر بار است و یا کسانی که همچنان خورشید وجودشان در بین مردم  می تابد و اغلب گمنام و ساده زیست مانده اند.
آنها می خواهند تا مردم زندگی کنند و به زندگیشان بها بدهند و به هر بهایی زندگی نکنند و رفاه و عزت و آسودگی مردم را آرزوی خود می دانند.
هزگز شبیه طبقه ی ریاکاران و سیاست ورزان و دین بازانی نیستند که بخواهند از راه عواطف و احساسات مذهبی و ملی مردم برای خود نام ومال ومقام بسازند.و یا با ترساندن مردم برای خود ودوست داشتنی هایشان زندگی بسازند.

خداوند همه ی آنهایی که درمسیر خدا حرکت می کنند تا برای مردم آبرو و آسودگی و رستگاری و برکت بسازند را رحمت کند و وجود با برکتشان را برایمان حفظ فرماید.

والی الله المصیر
حمیدرضاابراهیم زاده
دوازدهم شهریور 1383

تمامی حقوق مربوط به این اثر در انحصارمولف محفوظ می باشد